نشست علمی تمایز زبان قرآن و زبان علم

این نشست با حضور آقای دکتر شاکر، آقای دکتر علی شریفی و آقای دکتر درزی، از اساتید دانشگاه شهید بهشتی تشکیل شد، همچنین آقای دکتر اشرفی رئیس محترم دانشکده و آقای دکتر نعیمی معاون محترم آموزشی دانشکده الهیات و تعدادی از اساتید و دانشجویان در این نشست شرکت کردند.

در این نشست آقای دکتر درزی به بیان تمایز زبان قرآن و زبان علم پرداختند و اذعان داشتند که بحث تمایز زبان قرآن و زبان علم عموماً به زبان فلسفی مطرح می‌شود و اجمالاً مشخصه منظور لغت و نگارش نیست و ناظر به زبان قومی و ملی نیست؛ بلکه منظور سبک یا شیوه‌های استدلال می‌باشد و با توضیحات مفصلی به تبیین این بحث پرداختند؛ سپس بعد از ایشان آقای دکتر شاکر از اساتید دانشکده الهیات مطالبی را در ارتباط با این بحث مطالبی را بیان نمودند. ایشان تأکید داشتند زبان قرآن، زبان استعاری است و کسی که زبان استعاری قرآن را بخواهد ظاهری معنا کند قرآن را لوث کرده است و هرجا در قرآن سخن از خدا و فعل خدا و اوصاف خدا به میان آمده است استعاره است و بعد از بیانات ایشان آقای دکتر علی شریفی به بررسی و نقد بحث زبان قرآن از نگاه محمد آرکون از افراد مطرح در میان معتزله پرداختند و بیان داشتند که محمد آرکون یک نومعتزلی است و ایشان به تبیین آرای محمد آرکون پرداختند.

در بخش دوم نشست آقای دکتر درزی تأکید کردند که در قرآن با زبان خطابه روبه‌رو هستیم و در ارتباط با زبان قرآن حکم کلی نمی‌توانیم بدهیم و باید روی هر آیه بحث داشته باشیم و همچنین آقای دکتر شریفی اهم نظریات آرکون را این‌طور بیان نمودند:

1- تفاوت زبان گفتار با زبان نوشتار

2- اسطوره‌ای‌بودن زبان قرآن

3-نکتۀ مثبت آرکون استفاده از علوم انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی و علم معناشناسی