ابوالقاسم مرشدی
مبانی تقدیم ادله در جمع عرفی و آثار آن در آراء فقهی
- دانشجو
- ابوالقاسم مرشدی
- استاد راهنما
- یاسر تک فلاح
- استاد مشاور
- اشکان نعیمی
- استاد داور
- سیدمحمدحسن مومنی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۲۲ شهریور ۱۴۰۲
- ساعت دفاع
- چکیده
-
چکیده:
جمع عرفی از اقسام جمع بین ادله و به معنای ایجاد سازگاری و رفع تنافی میان مدلول دو دلیل است، به گونه‌ای که عرف و عقلای عالم آن را پسندیده و با تقدیم یک دلیل بر دلیل دیگر تعارض ظاهری میان آنها را مرتفع می‌سازند. بررسی مبانی تقدیم دلیل در انواع جمع عرفی و تاثیر آنها در فرایند استنباط احکام امری ضروری است. در این تحقیق با تدوین و تحلیل آراء و انظار دانشمندان علم اصول، انواع روش‌های جمع میان ادله برای حل تعارض غیرمستقر، ارزیابی و وجه جمع صحیح تبیین شده است. همچنین پس از بیان شروط تحقق تعارض غیرمستقر، مبانی مختلف پیرامون علت تقدیم دلیل در موارد جمع عرفی و برخی آثار فقهی مبتنی بر هر یک از این مبانی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع فقهی و اصولی انجام شده است، در ابتدا شروط اساسی تحقق موضوع تعارض غیرمستقر را تبیین نموده است و پس از اثبات وقوع تعارض غیرمستقر راهکارهای مختلفی از جمله جمع تعبدی، جمع استنباطی و جمع عرفی مطرح شده است که مشهور معتقد به جمع عرفی هستند، هرچند پیرامون علت تقدیم دلیل میان ادله متعارض اختلاف کرده‌اند و برخی معتقد به تقدیم دلیل به علت اقوائیت ظهور و عده‌ای قرینیت نوعیه را علت تقدیم آن ذکر کرده‌اند. مطابق با مبنای اول در مواردی از مسائل فقهی که برای اطلاق دلیل خاص اقوائیت ظهور وجود نداشته، دلیل عام مقدم شده است و مطابق با مبنای دوم خطابات خاص حتی در مواردی که ظهوری ضعیف‌تر نسبت به خطابات عام داشته‌اند، تقدم یافته‌اند.